PESSSSSSSSSSS!..PESSSSSSSSS!..DİYE BAĞIRDIM İÇİMDEN!...2008...
ringte darbe üzerine darbe alan ve sonbahar yaprağı gibi sallanan bir boksöre dönmüştüm o anda(!)...sendeledim,sallandım caddede
kapaklandım yere(!)...pessssssssss!...pessssssssss!..diye bağırdım
içimden!(!)...susturdum içimdeki arabesk istemleri,lümpen tavırları
çocukça kaçamakları,uzaklara gitmeleri...
ve yıllar yılı sonra karşılaştığımızda sana sordum,sende şiir kasetim
kalmış mı?...şiir kasetin değil ama iki kasetin var mektuplarla beraber paketleyip kaldırdım annemlerin evinde duruyorlar...bir tu
haf oldu içim....mektuplarım geldi aklıma!...mektuplarım?...saklanıl
mıştı demek,yakılmamıştı....bir kağıt parçası olarak görülüp atılma
mıştı çöp kutusuna,yakılmamıştı sobada kiprit çakmasıyla tutuşturl
mamıştı....
ayrılmıştık ama yaşadıklarım,mektuplarım kalmıştı sende ve ben on
ları bir kağıt parçası gibi görürken sen yine sahip çıkmıştın bana ve
ders vermiştin arabesk çıkışlarıma(!)...hiç düşünmediğim bir yerim
den bilincimden vurmuştun beni yüreğimden değil!..utandım ve aç
madım ağzımı bir daha!..cesaretim kalmamıştı o arabesk tavırlarımı
tekrarlamaya!...
duruyorlardı yani?..yaşıyorlardı!...harfler,kelimeler,cümleler,satırlar,
parağraflar!..."biz emek ürünüyüz!.." diye karşıma geçip haykırıyor
lar,slogan atıyorlardı sanki benim FAŞİZMİM karşısında!(!)....
alacağım dersdi almıştım ama uslanmamıştım,anlamamıştım duru
mun ciddiliğini,sevgimin önemini ve bana sevdiğim kızın sahiplenişi
ni!..hümanizma,evrenselliği...içim içimi yiyordu ama altta kalmanın
ezikliğiyle(!)...son bir defa bir idam mahkumunun son isteği gibi,gi
deceğim bu şehirden,terkediyorum bu şehri dediğimde,yine o güzel
unutulmaz cevaplarından birini verdin,şehri terk etmekle,buralardan
gitmekle yaşananların unutulacağını mı zannediyorsu?...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder