ROMAN ŞİİR DEĞİLDİ ELBETTE...SAVAŞ!..‏ SAVAŞ DİYE GEÇİYORDU HEPSİ...‏

ROMAN ŞİİR DEĞİLDİ ELBETTE...SAVAŞ!..‏

roman,şiir değildi elbette!...savaş!..adı üzerinde savaştı....isimler değil,yığınlar çarpı
şıyordu ve ölenler kadınlar değil erkeklerdi üstelik!..zavallı erkekler!(!)..kahramanlık
adına,yüreklilik adına,atılganlık...bir güzel yoğrulup kadın eliyle güzel bir tepside fırı
na sürülür gibi sürülüyorlardı cepheye!(!)...

ne gözyaşını yazıyorlardı,ne de bir aşkın son sözlerini?...göğsünün üzerine koyduğu
sevgilisinin son mektubuyla ölen sakerden de bahsetmiyorlardı!..sadece tarih ve ka
zanan/yenilenlerin isimleri vardı saman kağıtlara geçen matbaa harflerinde...........

iki ordu karşı karşıya gelmiş ve girmişlerdi birbirlerine.kaç gün kaç saat sürdüğü,ol
up olmadığı belli olmayan bir savaşlar yığını işte!..

SAVAŞ DİYE GEÇİYORDU HEPSİ...‏

e gözyaşını yazıyorlardı,ne de bir aşkın son sözlerini?...göğsünün üzerine koyduğu
sevgilisinin son mektubuyla ölen askerden de bahsetmiyorlardı!..sadece tarih ve ka
zanan/yenilenlerin isimleri vardı saman kağıtlara geçen matbaa harflerinde...........

iki ordu karşı karşıya gelmiş ve girmişlerdi birbirlerine.kaç gün kaç saat sürdüğü,ol
up olmadığı belli olmayan bir savaşlar yığını işte!.

savaş diye geçiyordu hepsi!..içeriği boşaltılmış biçimde!..