YEDEKTE BİR AV OLMALIYDI HER ZAMAN(!)...
"SENİ KAYBETMEK İSTEMİYORUM DOST ARKADAŞ KALALIM?"....ELVAN GÜNAY/1991...
yıllar yıllar önce bir cinayet işlendi bu şehirde,sessizce,gizlice...c.oğlu sütiş'te,önce oturup konuştular uzun uzadıya...kız,"kaybetmek istemiyorum seni,dost,arkadaş kalalım!"...erkek,"olmaz!..akan bir suda bir defa yıkanabilirsiniz dememişmiydi filozof.boşuna söylemedi herhalde?.senin ki tersine
çevirmek akar bir suyun yatağını!..dost,arkadaş değilmiydik zaten?..ne demek oluyor bu anlamadım olmaz asker mektubu gibi olur!.."...çok ısrar etti
kız.kafasına koymuştu cinayet işlemeyi lami cimi yok,o ilk defa yaşadıklarını bu adamla bir cinayetle noktalayacaktı.kafasına yatmadı adamın bu ma
nevra,ama...bak!..dedi adam,"ben gideceğim bu şehirden hem!."...kız soğukkanlılıkla cevapladı,"gidince çözeceğini mi zannediyordun sorunları,unutu
lacağını mı düşünüyorsun,kurtulacağını?.."...adam düşündü içinden,çok haklı akıllı,mantıklı cevaplar.hala içimde taşıdığıma göre hapishaneyi birde bu
kızın acısı ayrılık valsi ne çekilir ne dinlenir doğru inandırıcı.peki o zaman dedi adam,mektuplarımı ver bari...kız şöyle bir baktı adamın yüzüne,"ne yapa
caksın onları?."....yakacağım yok edeceğim dedi kızgınlıkla adam,biraz gerçekçi,biraz arabesk!(!).."yooo!..mektuplar senin emeğin,emek ürünleri onlar.
hem bana yazılmış o mektuplar."...ne yapsa yolu çevriliyordu adamın.gidemiyor,mektuplarını alamıyor,"pişman olmamak için çok düşündüm ama değiş
medi duygularım!."...tamam işte o halde,ne kaldı aramızda?....kanıt kalmasın bir daha geriye dönüp bakmamak okumamak düşünmemek için.ve son gö
rüşme,son dokunuş yanak yanağa,son el sıkışma.....nasıl dost arkadaş olunacak kalınacaktı anlaşılamadı yine.adam içinden,çözemediği bilmecenin labi
rentlerinde dolaşarak daldı şehre.işte o günden sonra kız işleyeceği cinayetin ilmiklerini örmeye başladı yavaş yavaş.bir kart attı adama,"iznik'e kazıya
gidiyorum döner dönmez arayacağım seni"....beklesin dedi içinden kurbanına,beklesin nasıl olsa yuttu zokayı alık balık!..".o gece cinayetin örgüsü biraz
daha sıklaşmaya başladı.kız,kurbanını zaman denilen cellata teslim ederek çıktı seyahata!(!)...zaman gerçekten acımasızdı hem de nasıl,nasıl...yavaş ya
vaş sıkarken adamın ruhunu,adam ne olduğunu anlamadan bıraktı kendisini zamana...ve içinden düşünmeye başladı,acaba doğru mu havva'nın cennet
ten kovulduğu?.doğru olabilirdi,kız yasak bir elma yemek için gitmişti iznik'e kazıya.anlamadı adam yedek bir oyuncu olduğunu,joker!(!)..satranç tahtasın
da ileri sürülen piyon!.yeni kurbanını hazırlamıştı kız çoktan.bir cinayet tasarlarken bir cani,hazırlık yapardı bir sonrakine.yani yedekte bir av olmalıydı her zaman(!).. .tamam dedi kız içinden,bu saf salak alık aşık alevi kökenli devrimciyle işim kalmadı ama...koparmamakta lazım tamamen ipleri.gölge oyunu bu ne
olur ne olmaz,ya ipe sapa gelmez ise ayarladığım kazı yerine gitmek için hazırladığım adam,ne olacak o zaman?...sonuca göre son noktayı koymak lazım!.
binbirgece masallarını okumamış bizim saf salak alık aşık!.adam içten içe,yürüdüğü onca yolu teperek kat ettiği çabayı emeği görmezden gelerek,olmaya
cak bir yola girdi ters yönden!(!)...ya!dedi içinden,ne düşündüğüm gib yaşayabiliyorum ne de yaşadığım gibi düşünebiliyorum.ne çıldırtıcı bir durum!?......
kim bağlıyor beni bu şehre?..kim?..kim?..adam bu soruları kendi kendine sorarken zaman içinde hızla,ne olduğu anlaşılmayan bir zamanda yıllar yıllar önce
bir cinayet işlendi bu şehirde!...gitmeliyim,gitmeliydim bu şehirden,geç kaldım çok geç kaldım derken kendi kendine düşünüp söylenirken bir cinayet işlendi
bu şehirde eşi benzeri olmayan.hiçbir yerde kayıtlarına rastlanmadı,duyulmadı,ceset dahi yoktu ortalıkta.sadece,çok yanlış yaptım dedi adam çok yanlış!..
sahi,senin kocan cinayet romanları yazan bir adam,sorsana haberi var mı bu cinayetten veya daha sonra işlenenenlerden!?(!)...o da ölü değil mi?..yaşadı
ğını zannediyor benim gibi!(!)...sen kocanı bile geçtin be!...boynuz kulağı geçermiş derlerdi de inanmazdım.daha neler neler duyacağımda inanmıyacağım!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder