kadın renk vermemeye içindeki fırtınayı göstermemeye çalışıyordu adama!...ve ne ol
duysa çözüldü kadın,yağmur gibi döküldü harfler,kelimeler,cümleler...mutsuzdu!......
ama mutlu rolü oynuyordu inatla...bir oyuncu gibi, kusursuz...itiraf etti sonunda,..ha
yatta yaptığım tek olumlu iş bu!...diyordu adama,yaptığı roller için...
ben beklerim,pas tutar zaman akrep,yelkovan kadran...
kadın renk vermemeye çalışıyordu konuşmama kararı aldı içinden.direnebildiğin kadar diren diyordu moral veriyordu kendi kendine!....ve cevaplamak zorunda kaldı
adamın kendisine sorduğu soruyu zar güç,yooooo!..dedi bakarım kendime makyajı
ma da dikkat ederim.üstelik en sevdiğim halimdir bu benim çok severim!..güldü ad
am içinden,diren bakalım küçük oyuncu dedi diren!...
KADIN RENK VERMEMEYE ÇALIŞIYORDU
kadın renk vermemeye,içindeki fırtınayı bastırmaya çalışıyordu göstermemeye çalışı
yordu adama...dışarıya atıyordu kendisini çılgın bir dalga gibi...köpük..köpük...kurtul
mak istercesine denizinden...çok yorgubdu kadın çoooooooooooooooooooooooook!..
onyıl,yüzyıl savaşlarından çıkmıştı sanki!...henüz dumanı üzerindeydi....
sapır sapır döküldü bedeninden kadın sureti....aktı makyajı,göz rimelleri,karardı allığı
....uçtu dudaklarından ruju et rengi kaldı sadece kansız bembeyaz!...gözlerinde an
lamsız bir korku,çıkık elmacık kemikleri ile yaşlanmıştı bir anda sanki!(!)...sararmıştı
yüzü yıllar sonra karşılaştıklarında.şaşırmıştı adam,bu mu dedi içinden bu muydu se
vdiğim kadın?!...
ateşin karşısında ateş olmak çok zor çoooooooooooooooooooooooooooooooooook!..
sevdiğim kızda böyle yaptı kadının karşısında kadın olmayı denedi.rol yaptı şovvvvv!..
evlendi,çocuk bile doğurdu ama olmadı işte!...olmadı...iğreti geldi kurduğu dünya,ev
işleri,yemek,çocuk yetiştirmek....kırk takla attı kırkından sonra!(!)...tutmadı harç!..sa
pır sapır döküldü bedeninden sıvandığı kadın bedeninden!....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder