ben seni nerden tanıyacaktım ki?....nasıl tanıyabilirdim?...neden?...niçin?...nasıl?...seni
bana tanıtan,nazım'ın...yeter ki solmasın sol memenin altındaki cevahir...tanımlaması...
o gün sinemaya gelirken elinde tuttuğun tutuklu bir devrimcinin şiir kitabıydı seni bana
tanıtan....o cesaretle kendimi toplayarak,...bende şiir yazıyorum!..dedim zorlukla....ve ertesi günü heycanla getirmiştim tekrar buluştuğumuzda yazdığım şiirleri....bir kaç gün
sonra getirdin şiirlerimi yorum yapmadan.sadece,...."sonuçta ben eleştirmen değilim!.".
-1989-...yorumsuz bir yorumla kaldın öyle!..ya bendeki düş kırıklıkları?..cid
diye alınmamıştım galiba?...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder