NE DÜN NE DE KIRKIMI AŞTIĞIM BUGÜN RUHEN DÜŞÜNSEL ARADIKLARIMI BULAMADIM.VE EVLİLİĞİM?.ANNEM MUTLULUĞUM İÇİN ADAMIŞTI KENDİSİNİ.
05 Nisan 2011 Salı, 18:20 tarihinde
ne ruhen ne de düşünsel olarak bugüne kadar kırkımda aradıklarımı bulamadım.be
nim mimarım annemdir aslında.ilkokuldan üniversiteye kadar annem beni yanında taşıdı.okuldan eve geldiğimizde dahi annem öğretmenliğini kapıda bırakıp eve girme
miştir.işönlüğünü çıkarmadan eve dalmışızdır.sınıf bizim evin içindeydi her zaman.te
beşir kokusu,tozu,sınıf kokusu,kalabalığı,ders çalışma,dsiplin,zamanı iyi ve doğru kul
lanma gibi herkesin gıpta ettiği, ah!..benimde annem veya babam öğretmen olsaydı
dediklerinizi duyar gibiyim.onu gelinde bana sorun?..ruh haritamı annem çizmiştir benim,mimarım annemdir.biraz bizim evde sert rüzgarlar estiği için annem ile ba
bam arasında, anneme yakınımdır. annem bu anlamda çok titiz biçimde beni izledi
nefesini,ayak seslerini her an duydum duyumsadım.mutsuz ve başarısız bir evlilik de
neyimi yaşadığı için zamanını tamamen bana ayırmıştı bunu büyüdükçe daha iyi anla
dım.bir öğrenci ile benim aramda ne evde ne de okulda,sınıfta farkım vardı.bir öğ
renci gibi beni sorgular,irdeler,sınıftan,öğretmenlerden,derslerden,arkadaşlarımdan
iğneden ipliğe beni un gib elerdi.ondan hiçbirşey kaçıramazdım,asla!..asla!..böyle bir şeyin olması evde kıyametin kopması demekti.resmen izole yaşıyordum sosyal
kanlı canlı bir yaşamım yoktu.annem geçirdiği olumsuzluklardan dolayı beni kafasına
koyduğu gibi iyi bir şekilde yetiştirecek ve ben ileride çalışma ve evlilik hayatımda
ezilmeyecektim.kültür,sanat,tiyatro,sinema,kitap ve k.müzik konserleri ile bağışıkşlık
kazanıyordum,hazırlıklı,donanımlı hale geliyordum yaşamın kötülüklerine,zararlı yan
larına karşı.hastalanmamak için mikroplardan korunmaya çalışan insan titizliği ile.
fildişi kulesinde yaşıyor,kuştüyü yatakta yatıyordum anka kuşu gibiydim o güne ka
dar.sadece annemin zaman proğramına uymak zorunluluğum vardı geri kalan uyku
saatimdi benim.o devrimci adamla tanışana kadar!..
nim mimarım annemdir aslında.ilkokuldan üniversiteye kadar annem beni yanında taşıdı.okuldan eve geldiğimizde dahi annem öğretmenliğini kapıda bırakıp eve girme
miştir.işönlüğünü çıkarmadan eve dalmışızdır.sınıf bizim evin içindeydi her zaman.te
beşir kokusu,tozu,sınıf kokusu,kalabalığı,ders çalışma,dsiplin,zamanı iyi ve doğru kul
lanma gibi herkesin gıpta ettiği, ah!..benimde annem veya babam öğretmen olsaydı
dediklerinizi duyar gibiyim.onu gelinde bana sorun?..ruh haritamı annem çizmiştir benim,mimarım annemdir.biraz bizim evde sert rüzgarlar estiği için annem ile ba
bam arasında, anneme yakınımdır. annem bu anlamda çok titiz biçimde beni izledi
nefesini,ayak seslerini her an duydum duyumsadım.mutsuz ve başarısız bir evlilik de
neyimi yaşadığı için zamanını tamamen bana ayırmıştı bunu büyüdükçe daha iyi anla
dım.bir öğrenci ile benim aramda ne evde ne de okulda,sınıfta farkım vardı.bir öğ
renci gibi beni sorgular,irdeler,sınıftan,öğretmenlerden,derslerden,arkadaşlarımdan
iğneden ipliğe beni un gib elerdi.ondan hiçbirşey kaçıramazdım,asla!..asla!..böyle bir şeyin olması evde kıyametin kopması demekti.resmen izole yaşıyordum sosyal
kanlı canlı bir yaşamım yoktu.annem geçirdiği olumsuzluklardan dolayı beni kafasına
koyduğu gibi iyi bir şekilde yetiştirecek ve ben ileride çalışma ve evlilik hayatımda
ezilmeyecektim.kültür,sanat,tiyatro,sinema,kitap ve k.müzik konserleri ile bağışıkşlık
kazanıyordum,hazırlıklı,donanımlı hale geliyordum yaşamın kötülüklerine,zararlı yan
larına karşı.hastalanmamak için mikroplardan korunmaya çalışan insan titizliği ile.
fildişi kulesinde yaşıyor,kuştüyü yatakta yatıyordum anka kuşu gibiydim o güne ka
dar.sadece annemin zaman proğramına uymak zorunluluğum vardı geri kalan uyku
saatimdi benim.o devrimci adamla tanışana kadar!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder