DEĞİŞMEMİŞTİK GEÇEN ZAMAN İÇİNDE DÜNYA GÖRÜŞÜMÜZ FARKLILAŞSA DA,DOĞAÇLAMA YAPMAYA BAŞLADIK KALDIĞIMIZ YERDEN YILLAR YILLAR SONRA
01 Temmuz 2010 Perşembe, 13:45 tarihinde
yıllar yıllar sonra tanımamazlıktan geldi beni.acaba dedim ruhi bir sorunu mu var veya alzheimer geçirme
sin!(!)..bana bu şekilde davranmasının başka bir açıklaması yoktu.dayanamadım,kaldıralım bu perdeyi de
dim.önerimi onayladı,' evey!..daha iyi olur..'gerçekçi değildi çünkü.yan yana olduğumuzda aramızda kimse
lerin olmadığı durumlarda, eğer bir olumsuzluk yaşamamışsak su sızmazdı aramızda.kolayca anlaşırdık.yine
öyle oldu.' anılarınızı okumuştum!..' cümlesini garipsedim,bu defa da...ne demek istemişti?..beni,dost,ta
nış,arkadaş olrak değil de,bir yazarın anı kitabını okumuş gibi beni anmasına bozulmuştum.üzerine gitme
dim germek istemedim.geçmişi konuşmak,tartışmak istemeyebilirdi.uzak,resmi,temkinli bir duruş sergiliyor
du bana karşı.izlediği stratejiler tutmadı ki,çözüldü ip yumağı gibi ve başladı rapor vermeye yaşamından,
görüşmediğimiz yıllarda neler yaptığından,ev,eşi,işinden...zaman ve yer değişmişti sadece,roller,düşünce,
yaklaşım aynıydı.pişmanlıklar,mutsuzluklar,arayışlar.boşluklar...geçen yıllar içinde farklı yaşam çizgilerine çekilmiştik.değişmemiştik ama...doğaçlama yapıyorduk karşılıklı coşkuyla...aramızda ne geçerse geçsin tek
değişmeyen özelliğimizdi bu bizim.tanışıklığımızın ruhu buradaydı,canlılığımız...biz klasik dost,arkadaş,tanış
değildik onunla....bambaşka bir ilişki vardı aramızda,ne o,ne ben çözebiliyorduk,aralayabiliyorduk bu giz perdesini...'gerçekten gizemliydi tanışmamız!..' diye yorumlamıştı tanışmamızı.süreci ona bırakmıştım istedi
ğini anlatsın,özgür bir biçimde döksün içini rahatlasın istedim.hiç müdahale etmedim hiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiç!.
tanıştıktan sonra,ona kendimi daha iyi anlatabilmenin yolu olarak anılarımı yazmaya karar vermiştim.beni
her anlamda tanımasını istiyordum kafasında tek bir soru işareti kalsın istemiyordum.ortaboy bir roman ve
ya öykü,anı çıkmıştı ortaya...çok etkilenmişti anı defterimden.değişik bir yaşam,mücadele ve onun o güne
kadar sadece roman,öykü,şiirlerde okuduklarının adeta uygulamalı haliydi benden duydukları,yaşadıklarım.
geniş bir zaman dilimine yaymış katıksız yazmış anlatmıştım.anı defterime düştüğü notlar,gözlemleri,duygu
ve hisleri zaman zaman ağlamalarını not düştüğü cümleler çıldırtıyordu beni.beni bu denli anlayacak bir in
san çıkacağını hiçmi hiç tahmin etmemiştim başım dönmüştü mutluluktan..sansürsüz yazmıştım anadan ür
yan...şeffaf ve basit,sıradan cümlelerle,doğallıkla içimden nasıl geçiyorsa öyle yazdım.beni bu kız diriltti,
deriltti zaten!..yeniden döndüm yaşama...yeniden heycanlandım,yeniden inandım düşüncelerime,özlem
lerime,düşündüklerime,sosyalizm'e,devrim'e!..o günlerde gelgitler içindeydi bana karşı duygu ve hisleri.anı
defterim duyumsadıklarını pekiştirmişti,çok mutluydu bizim tavuzkuşu,renkarenk açıyordu o günlerde ve be
ni kışkırtıyordu durmadan,zamansızlıktan,beraber olamamaktan,gözyaşlarından bahsettikçe...uygulamalı,
deneysel,karşılaştırmalı,bilimsel bir ilişki yaşıyorduk,koptu kopacaktı fırtına...ve çıkacak o fırtınada,tufanda
nuh'un gemisine binerek uzaklaşacaktık bu dünyadan.kendi kurguladığımız dünyaya,ütopyalara yol alacak
tık...çok az kalmıştı çok aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaz!..
bu anlamada bu kızla herşeyi yaşadım duyumsadım,hissettim,yeniden yapılandırdım kendimi...
sin!(!)..bana bu şekilde davranmasının başka bir açıklaması yoktu.dayanamadım,kaldıralım bu perdeyi de
dim.önerimi onayladı,' evey!..daha iyi olur..'gerçekçi değildi çünkü.yan yana olduğumuzda aramızda kimse
lerin olmadığı durumlarda, eğer bir olumsuzluk yaşamamışsak su sızmazdı aramızda.kolayca anlaşırdık.yine
öyle oldu.' anılarınızı okumuştum!..' cümlesini garipsedim,bu defa da...ne demek istemişti?..beni,dost,ta
nış,arkadaş olrak değil de,bir yazarın anı kitabını okumuş gibi beni anmasına bozulmuştum.üzerine gitme
dim germek istemedim.geçmişi konuşmak,tartışmak istemeyebilirdi.uzak,resmi,temkinli bir duruş sergiliyor
du bana karşı.izlediği stratejiler tutmadı ki,çözüldü ip yumağı gibi ve başladı rapor vermeye yaşamından,
görüşmediğimiz yıllarda neler yaptığından,ev,eşi,işinden...zaman ve yer değişmişti sadece,roller,düşünce,
yaklaşım aynıydı.pişmanlıklar,mutsuzluklar,arayışlar.boşluklar...geçen yıllar içinde farklı yaşam çizgilerine çekilmiştik.değişmemiştik ama...doğaçlama yapıyorduk karşılıklı coşkuyla...aramızda ne geçerse geçsin tek
değişmeyen özelliğimizdi bu bizim.tanışıklığımızın ruhu buradaydı,canlılığımız...biz klasik dost,arkadaş,tanış
değildik onunla....bambaşka bir ilişki vardı aramızda,ne o,ne ben çözebiliyorduk,aralayabiliyorduk bu giz perdesini...'gerçekten gizemliydi tanışmamız!..' diye yorumlamıştı tanışmamızı.süreci ona bırakmıştım istedi
ğini anlatsın,özgür bir biçimde döksün içini rahatlasın istedim.hiç müdahale etmedim hiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiç!.
tanıştıktan sonra,ona kendimi daha iyi anlatabilmenin yolu olarak anılarımı yazmaya karar vermiştim.beni
her anlamda tanımasını istiyordum kafasında tek bir soru işareti kalsın istemiyordum.ortaboy bir roman ve
ya öykü,anı çıkmıştı ortaya...çok etkilenmişti anı defterimden.değişik bir yaşam,mücadele ve onun o güne
kadar sadece roman,öykü,şiirlerde okuduklarının adeta uygulamalı haliydi benden duydukları,yaşadıklarım.
geniş bir zaman dilimine yaymış katıksız yazmış anlatmıştım.anı defterime düştüğü notlar,gözlemleri,duygu
ve hisleri zaman zaman ağlamalarını not düştüğü cümleler çıldırtıyordu beni.beni bu denli anlayacak bir in
san çıkacağını hiçmi hiç tahmin etmemiştim başım dönmüştü mutluluktan..sansürsüz yazmıştım anadan ür
yan...şeffaf ve basit,sıradan cümlelerle,doğallıkla içimden nasıl geçiyorsa öyle yazdım.beni bu kız diriltti,
deriltti zaten!..yeniden döndüm yaşama...yeniden heycanlandım,yeniden inandım düşüncelerime,özlem
lerime,düşündüklerime,sosyalizm'e,devrim'e!..o günlerde gelgitler içindeydi bana karşı duygu ve hisleri.anı
defterim duyumsadıklarını pekiştirmişti,çok mutluydu bizim tavuzkuşu,renkarenk açıyordu o günlerde ve be
ni kışkırtıyordu durmadan,zamansızlıktan,beraber olamamaktan,gözyaşlarından bahsettikçe...uygulamalı,
deneysel,karşılaştırmalı,bilimsel bir ilişki yaşıyorduk,koptu kopacaktı fırtına...ve çıkacak o fırtınada,tufanda
nuh'un gemisine binerek uzaklaşacaktık bu dünyadan.kendi kurguladığımız dünyaya,ütopyalara yol alacak
tık...çok az kalmıştı çok aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaz!..
bu anlamada bu kızla herşeyi yaşadım duyumsadım,hissettim,yeniden yapılandırdım kendimi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder