BİR KAFDAĞI MASALI..' ÖZEL SEVGİ' ...'ÖZEL' KELİMESİNE TEPKİLİYDİM ZATEN..DÜŞÜNCEM VE EMEĞİMDEN BAŞKA HİÇBİR ŞEYİM YOKTU YAŞAMA TUTUNACAK!..
21 Eylül 2010 Salı, 15:44 tarihinde
olmayan bir ülkeye yolculuktu onunkisi.." beraber olacağım insana özel sevgi duymalıyım.." .ilk defa duymuştum bu iki kelimeyi.o günlerde
hiç düşünmemiştim ' özel sevgi ' nin ne olduğunu ne olmadığını...'özel' kelimesine,çağrışımına zaten tepkiliydim.düşüncem ve emeğimden baş
ka hiçbir şeyim yoktu yaşama tutunacak!.içeriden çıktıktan sonra kendime ilk iş kurma deneyimim olan bir sinemanın alt fuayesinde kitap reo
yunu açma girişimimde tanımıştım onu.sinema yönetimiyle anlaşamayınca kapatmak zorunda kaldım.ilk ticari girişimimde başarısız olmuştum.
sinema müdürünün kızıydı,sinemya geldiği günlerde tanışmış kısa zamanda kaynaşmıştık.sinemadan ayrılınca bağımız koptu tabi.kasetlerim
kalmıştı bir gün sinemaya uğradım ve babasından istedim.birkaç gün sonra uğradım aldım.otobüs duraklarına doğru ilerledim ve kuyruğa girdim.hiç akılıma gelmedi paketi açmak,içine bakmak.nihayet otobüs geldi
bindim ve oturdum.gayri ihtiyari açtım kaset paketini ve kasetlerin arasında bir küçük not mektubu çıktı.açtım okumaya başla
dım," sinemaya geldiğimde ne siz vardınız ne de kitaplık!..yerinde yeller esiyordu kimseye bir şey sormadım babama bile.ne olduğunu anla
yamadım.sizden öğrenmek isterdim ama bu mümkün değil galiba.kasetleriniz uzun süre bende kaldı farkındayım. ben getirmeyi isterdim ama
bir türlü fırsat olmadı.telefonunuzu nereden bulabilirim?.cevaplayamazsınız doğal olarak.telefonunuzu bulur bulmaz ilk fırsatta arayacağım!
görüşmek üzere selamlar!.." böyle bitiyordu bu kısa not mektup...zwieg'ın 'yıldızın parladığı anlar' kitabını anımsatıyordu yaşadıklarımız.yüz
yılda bir;toplumların,ulusların başına gelen lider,öncü,yolgösteren yaşamsal gerçekler,yolgöstericiler gibi...bende bu kızı tanımıştım işte!..
hiç düşünmemiştim ' özel sevgi ' nin ne olduğunu ne olmadığını...'özel' kelimesine,çağrışımına zaten tepkiliydim.düşüncem ve emeğimden baş
ka hiçbir şeyim yoktu yaşama tutunacak!.içeriden çıktıktan sonra kendime ilk iş kurma deneyimim olan bir sinemanın alt fuayesinde kitap reo
yunu açma girişimimde tanımıştım onu.sinema yönetimiyle anlaşamayınca kapatmak zorunda kaldım.ilk ticari girişimimde başarısız olmuştum.
sinema müdürünün kızıydı,sinemya geldiği günlerde tanışmış kısa zamanda kaynaşmıştık.sinemadan ayrılınca bağımız koptu tabi.kasetlerim
kalmıştı bir gün sinemaya uğradım ve babasından istedim.birkaç gün sonra uğradım aldım.otobüs duraklarına doğru ilerledim ve kuyruğa girdim.hiç akılıma gelmedi paketi açmak,içine bakmak.nihayet otobüs geldi
bindim ve oturdum.gayri ihtiyari açtım kaset paketini ve kasetlerin arasında bir küçük not mektubu çıktı.açtım okumaya başla
dım," sinemaya geldiğimde ne siz vardınız ne de kitaplık!..yerinde yeller esiyordu kimseye bir şey sormadım babama bile.ne olduğunu anla
yamadım.sizden öğrenmek isterdim ama bu mümkün değil galiba.kasetleriniz uzun süre bende kaldı farkındayım. ben getirmeyi isterdim ama
bir türlü fırsat olmadı.telefonunuzu nereden bulabilirim?.cevaplayamazsınız doğal olarak.telefonunuzu bulur bulmaz ilk fırsatta arayacağım!
görüşmek üzere selamlar!.." böyle bitiyordu bu kısa not mektup...zwieg'ın 'yıldızın parladığı anlar' kitabını anımsatıyordu yaşadıklarımız.yüz
yılda bir;toplumların,ulusların başına gelen lider,öncü,yolgösteren yaşamsal gerçekler,yolgöstericiler gibi...bende bu kızı tanımıştım işte!..
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder