....unutulmuş,sıradan bir yazar
tesadüfi okunmuş sayfalar olarak algıladım kendimi o an tanımlaman karşısında.ne varsa paylaşmıştım oysa seninle o günlerde, vazgeçmiş
tim kendimden...devrim,devrimci mücadele için herşeyden vazgeçtiğim gibi,felsefe öğretmenimin,"sen felsefe oku" öğüdünden vazgeçtiğim
günleri anımsadım.burjuva düzenin dayatmalarından o denli bıkmıştım ki,hiçbir nesne,özne tümleç,fiil,yüklem,sıfat,tamla
beni.ve mücadele günleri...seni tanıdığım gibi tanıştım arkadaşlarımla,düşüncenin ateşböcekleriydik o günlerde...ve yine o coşku,direniş günleri, faşizme karşı halk ile birlikte savaştığımız günler...kaçınılmaz biçimde kıskıvrak bizi sarıp sarmalayan ahtapotun kolları gibi sımsıkı sarıp kıskacına alan yenilgi dönemi...devrim hayali bize,burjuvaziye iktidar kalmıştı faşist generalleri ile el koydular yönetime...beni bırak
manla bambaşka bir yenilgi daha tatmıştım yıllar yıllar sonra...bana bırakılmışlık,sana ise 'özel sevgi'n kalmıştı istediğin biçimde...paylaş
madan,paylaşamadan...aşk ta devrim gibidir...gider gelir,gider gelir..med-cezir gibi.işte o an var ya,o anı yakalamazsan da duyumsa
mak...duyumsadım ben o anı...ve içimden şu dizeler geçti, yine gelecek mi?..yaşadım!..kısa sürdü kardeşliğin kollarında yaşamım!..ve seninle yaşadıklarım,inandırmıştım seni oysa,sen benimle paylaşmak için özel sevgini deneme içinde olduğun günlerde,inandırmıştım seni,
ve şöyle yazmıştın bana," bana yazdıklarınızla,ünlü yazarların sevgililerine yazdıklarını çoktan geçtiniz!.teşekkürler!"...birş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder