ARKADAŞ KİTAPEVİ
"Şerife Kanber Benim babam ali kanber tuzluçayırın demokratik ve ilericisiydi 5 tane erkekle yolda yürürken babam bana merhaba kızım der geçerdi akrabalarımız babama baskı yaparlardı senin kızların erkeklerle dolaşıyor diue ama canım babam benim kızlarım kötü bir şey yapmıyorlar diye bizi savunurdu gece 3 polisler kapıyı kırsrcasına çalıyorlardı kapıyı açtık evi aramsya başladılar babam iş bankasında çalıştıgı için kolilerle erzak veriyorlardı yatagın altından bir koli sabun çıktı nasıl sevindiler telsizle anons ettiler bomba yapımında kullanılan malzemeyi bulduk dediler daha sonra bizim arkadaş kitapevimiz vardı abim her akşam paraları getirir masanın çekmecesine koyardı çekmeceyi açtılar tekrar sevindiler yine telsizden komutanım banka soygunundaki paraları bulduk dediler paranın numaralarını telsizden anons ettiler sonra duvarda mehmet karabulutun resmi vardı polis bana bu kim dedi aktabamız dediler fotografta devrimci yolun amblemi vardı budamı akrabanız dedi sonra hepimizin yastıgının altında kitap vardı babama anarşist yetiştiriyorsun hadi hazırlan gidiyoruz dedi babam o kadar sakindiki devrimcilerin arasında durdugu için o yılların en fedakar en güçlü babasıydı tabi babam gittigi için çok üzülmüştüm 1 ay yattı ve çıktı onu saygıyla anıyorum!.."...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder