HÜSEYİNGAZİ DAĞI DİBİNDE ASKERİ GARNİZON,KÖMÜR DEPOSU!..
Nasıl bilebilirdim mamak ve mektuplar yaşamımın ayrılmaz bir parçası olacak.yarı mamak'lı yarı tuzluçayır'lı büyümüştük zaten.ve hüseyingazi dağı dibinde askeri garnizon içinde 12 mart ask.faşist cunta döneminde tutuklanıp konulan deniz,yusuf,hüseyin ve diğer devrimci tutukluların yattığı taş bina ask. cezaevi.uzaktan dikkatlice bakardık askeri garnizona hapishaneyi görmek için.karşısında kömür deposu vardı bizim korkulu rüyamız.çevre gecekonduların kömürleri buradan dağıtılırdı.gece yarısı t.çayır'dan kalkar mamak çarşı içinden karağaç mahallesinin dik yokuşunu tırmanır askeri garnizon karşısındaki depoya ulaşırdık.onca yolu kör karanlıkta yürür kömür sırasına girerdik.kömür sırasına girmekle iş bitmezdi.kömürün geleceği gün onu eve taşımak cehennemi bir işkenceydi.bir kaç ton kömürü ev halkı torbalara doldurarak yoldan eve taşırdık gün boyu.arkasından odun kırmak ve kömürlüğe yerleştirmeye sıra geliyordu.o günlerde kömür ve odun yığınları tekli,çiftli at arabaları ile taşınıyordu.bizim oturduğumuz yer mamak yokuşu üzerindeydi ve mamak ile t.çayır'ın ortasında kalıyordu.kömür taşıyan at arabaları depo,karaağaç köyü,mamak köprüsü yan yol,hatip çayını geçerek mamak yokuşunu kan ter içinde tırmalayarak çıkarlardı atlar.üzerlerinde buharlaşan,sırılsıklam ter içinde, genişleyen burun delikleri,büyümüz gözleriyle cılız,zayıf atlar tıslaya tıslaya kömür yüklü arabayı üç boğumlu dik mamak yokuşundan t.çayır düzlüğüne çıkarırlardı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder