BİR DAHA KARŞILAŞIRMIYIZ BİLİNME
kırmızı anaroklı resmin?..saçlarını toplamıştın eskiden olduğu gibi.sol veya sağ yana
ğın mı çekmişti ne?...candan erçetin'e benzettim seni..yakası kalkık gömlek giyerdin o günlerde bu resmin beni yıllar yıllar öncesine götürdü.değişmiştin,hüzünlüydün...
gülümsemeye çalışyordun yine kırmızılar içinde,geniş alnın,iri gözlerin yine küçülmüş geldi bana yüzün uzamış..yaşlanıyorsun güzelim sarkmalar başlamış artık hepimizin şaşmaz kaderi...bir daha zor karşılaşırız gibime geliyor ya görüşürüz ya görüşemeyiz bir daha!..belki de ölüm haberlerimiz ulaşır,fısıldanır dost arkadaş sohbetlerinde.benimle senin ne bir ortak arkadaşımız var ne de sosyal tesisimiz,derneğimiz lokalimiz.ne senin bende ne de benim sende adresimiz!(!)..sadece benim sende mektuplarım kaldı iki tane kasetim.eğer senden önce ölür ve haberin olursa ve beni bulabilirsen bir mezarlıkta benden sana kalan o mektupları ve kasetleri bırakırsın mezar taşımın altına zahmet olmazsa!..." onlar bana yazılmış mektuplar emek ürürnü sana veremem!..." (1991)..demezsen yine,ısrar etmezsen bırakıver ben anlarım!.senin okul ve okul sonrası akademik yaşamda başarılı olacağını biliyordum.son defa bende şansımı denemek istemiştim lisan sınavlarında kazanırsam hem çalışır hem okurum diyordum.lisans sınavlarını kazanmam mümkün değildi zaten.senden ayrıldıktan sonra belki sınavda karşılaşırız tesadüfen belki konuşabiliriz birbirimizi ayak üstü de olsa görür özlem gideririz merhabalaşırız diye geçiriyordum içimden.o gün sınav gününü dün gibi anımsıyorum ama senin benim yanımda bir insan ötesi yakınımda olacağını sen söylemesen bana inanmazdım doğrusu." seninle aynı sırada sınava girdik aramıza kız arkadaşımı koydum parmağında alyansın vardı.." sen beniincelemişsin ama ben seni görmedim ve sende şaşırdın zaten nasıl olur aramızda bir kişi vardı.sen beni görsen de ben sseni görmemiştim veya görmek için çaba sarfetmemiştim.biliyordum sınava geleceğini son sınıftın çünkü.içimde kalmıştı master yapmak,okumak,okumak,okumak!...1978-1993...bilginin kırıntısı kalmamıştı bende.ama yine de denemek istedim kendimi başarılı olamayacağımı bile bile.ve kazanamadım!..kaybetmiştim sana karşı yarışı.ve sen hızla uçarcasına başarı merdivenlerini tırmandın.1993-2000 bu zaman aralığını konuşamadık çözemedim sende anlatmadın.
ğın mı çekmişti ne?...candan erçetin'e benzettim seni..yakası kalkık gömlek giyerdin o günlerde bu resmin beni yıllar yıllar öncesine götürdü.değişmiştin,hüzünlüydün...
gülümsemeye çalışyordun yine kırmızılar içinde,geniş alnın,iri gözlerin yine küçülmüş geldi bana yüzün uzamış..yaşlanıyorsun güzelim sarkmalar başlamış artık hepimizin şaşmaz kaderi...bir daha zor karşılaşırız gibime geliyor ya görüşürüz ya görüşemeyiz bir daha!..belki de ölüm haberlerimiz ulaşır,fısıldanır dost arkadaş sohbetlerinde.benimle senin ne bir ortak arkadaşımız var ne de sosyal tesisimiz,derneğimiz lokalimiz.ne senin bende ne de benim sende adresimiz!(!)..sadece benim sende mektuplarım kaldı iki tane kasetim.eğer senden önce ölür ve haberin olursa ve beni bulabilirsen bir mezarlıkta benden sana kalan o mektupları ve kasetleri bırakırsın mezar taşımın altına zahmet olmazsa!..." onlar bana yazılmış mektuplar emek ürürnü sana veremem!..." (1991)..demezsen yine,ısrar etmezsen bırakıver ben anlarım!.senin okul ve okul sonrası akademik yaşamda başarılı olacağını biliyordum.son defa bende şansımı denemek istemiştim lisan sınavlarında kazanırsam hem çalışır hem okurum diyordum.lisans sınavlarını kazanmam mümkün değildi zaten.senden ayrıldıktan sonra belki sınavda karşılaşırız tesadüfen belki konuşabiliriz birbirimizi ayak üstü de olsa görür özlem gideririz merhabalaşırız diye geçiriyordum içimden.o gün sınav gününü dün gibi anımsıyorum ama senin benim yanımda bir insan ötesi yakınımda olacağını sen söylemesen bana inanmazdım doğrusu." seninle aynı sırada sınava girdik aramıza kız arkadaşımı koydum parmağında alyansın vardı.." sen beniincelemişsin ama ben seni görmedim ve sende şaşırdın zaten nasıl olur aramızda bir kişi vardı.sen beni görsen de ben sseni görmemiştim veya görmek için çaba sarfetmemiştim.biliyordum sınava geleceğini son sınıftın çünkü.içimde kalmıştı master yapmak,okumak,okumak,okumak!...1978-1993...bilginin kırıntısı kalmamıştı bende.ama yine de denemek istedim kendimi başarılı olamayacağımı bile bile.ve kazanamadım!..kaybetmiştim sana karşı yarışı.ve sen hızla uçarcasına başarı merdivenlerini tırmandın.1993-2000 bu zaman aralığını konuşamadık çözemedim sende anlatmadın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder